به نظر میرسد که افراط برخی اطرافیان رییسجمهوری در ستایش از او حد پایانی ندارد. اطرافیان رییسجمهور که در ابتدا احمدینژاد را «معجزه هزاره سوم» خوانده بودند اکنون گامی دیگر به پیش نهادهاند به گونهای که مرکز پژوهش و اسناد ریاستجمهوری در گزارشی سراسر تعریف و تمجید، احمدینژاد را «سقراط زمانه» نامیده است.
احمدینژاد «سقراط» زمانه است [کلیک کنید]
عضو شورای مرکزی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم اما با انتقاد از این شیوه معتقد است این گونه غلو کردن اول از همه به ضرر فردی تمام میشود که در موردش بزرگنمایی انجام گرفته است.
سیدمحمد غروی در گفتوگو با آفتاب میافزاید: غلوگویی کار مناسبی نیست و شخصیت فرد را هم مورد تهدید قرار میدهد. به نظر من نوع برخورد تواضعآمیز آقای احمدینژاد نشان دهنده آن است که خود ایشان هم از این تعریفات خوشحال نیست و روحیه وی با این غلوها همخوانی ندارد.
وی با بیان این که بزرگنمایی دیگر بر روی مردم تأثیری ندارد خاطرنشان میکند: غلو در مورد شخصیت و کردار فردی، دیگر اثر مثبت و خوبی ندارد و جامعه این اظهارات را بر نمیتابد چرا که مردم دیگر مانند سابق نیستند و دیگر تحت تأثیر این گونه سخنان قرار نمیگیرند.
با این وجود این پرسش همچنان بیپاسخ مانده است که در صورت مخالفت رئیسجمهوری با ستایشهای آمیخته با غلو حامیانش، چرا هیچ اقدام یا سخن درخوری برای توقف این شیوه ناپسند از سوی ایشان مشاهده نشده است؟!
نوشته شده توسط :
علی
نظرات ديگران [ نظر]